«افعی تهران» سریالی است با خرده داستان­‌های متعدد و صحنه­‌هایی پراکنده که گاه به سختی می‌توان باور کرد بر مبنای دیالوگ‌­هایی مشخص و نوشته‌­ای دقیق پدید آمده‌­اند. ما اغلب با سریالی آشفته روبرو هستیم که در سبک و روند دراماتیک انسجام کافی را ندارد و به همین علت صحنه­‌های زائد و موقعیت­های غیردراماتیک در آن زیاد است. با اینکه در اجرا گاه موقعیت­‌های خرد طنزآلود متعدد سریال، شیرین و مفرح هستند اما در منطق و سبک کلی کار، گاه از اندازه خارج می‌­شوند و علیه ساختار کلی درام کار می‌­کنند.

از همان نمای اول «تخدیر»(Narcosis) ساخته مارتین دِیانگ هلندی می‌­توان عصاره جهان فیلم و جان جاری در اثر را دریافت. در نمای باز وارونه­‌ای گویی آسمانِ گرفته با سنگ­فرش ابرها به زمین نشسته و زمین آسمانی شده است و شخصیت اصلی فیلم مِرِل روی سرش راه می‌رود؛ نشانه از آنکه در جایی فراتر از زمین و مناسبات روزمره سیر می‌کند. فیلم داستان یک خانواده چهار نفره است؛ پدر قواص و مادر با ارواح مردگان در ارتباط است! یکی در جهان مادی در جستجوی ناشناخته­‌ها فرو می‌­رود و دیگری در ناشناخته‌­های ذهن و وهم غرق می­‌شود؛ بدیهی است که فرزندان چنین زوج غریبی از تخیل و اشتیاق به راز مملو هستند. حال پدر با رفتن به عمیق‌­ترین غار زیرزمینی سیاره ما، جایی که حتی تعداد افراد پاگذاشته روی ماه از آن بیشتر است، تراژدی بزرگی را سبب می­‌شود؛ او از اعماق بازنمی‌­گردد و این آغاز تشویش سه عضو باقیمانده خانواده است. آنها هر کدام در جهان بسته خود منزوی می‌­شوند و هسته ارتباطی خانواده با رفتن پدر متلاشی می­‌شود. حال گویی همه اعضای خانواده با پدر از آسمان به زیر زمین فرو رفته‌اند.

گرچه «الکسیس سولوسکی» کار نقدنویسی را با کاری دیگر و بهتر به لحاظ مزایا ترک کرده اما متاسفانه بسیاری از منتقدان تئاتر کشور ما کار خود را ترک کرده و می‌کنند چون ظرف تئاتر و هر آنچه وابسته به تئاتر است کوچک و کوچکتر شده است. شک ندارم خیلی منتقدان سابق و قدیمی تئاتر کشور ما هم دلتنگ دنیای نقد و فضای پرهیجان تئاتر هستند.

در نخستین برنامه نمایش فیلم‌تئاترهای شاخص مطرح شد:نمایش‌های علی رفیعی دارای یک پیش‌آگاهی از جامعه است/ نگاه جامعه‌شناسانه‌ی کارهای رفیعی، غبطه‌برانگیز استنخستین برنامه نمایش...

بالش من در شب به من خیره می شودخالی مثل سنگ قبر؛هرگز گمان نبردم که چنین تلخ باشدتنها بودنو نه گفتن به آرامیدن در...

«جمشید غروب» رمان گرافیکی دو جلدی است که دوران افول پادشاهی جمشید را به تصویر می‌کشد و پایان این مجموعه به شروع انیمیشن سینمایی «آخرین داستان» پیوند می‌خورد.

اما با وجود اینکه ممکن است کتاب‌ها به ما جای پایی برای برون رفت از سرگردانی در هستی و پادزهری برای تنهایی وجودی‌مان به ارمغان آورند، اما تناقض زندگی در این است که هیچ مثال، هیچ حکمت مشابه، هیچ خرد عاریتی، جایگزینی برای خود زندگی نیست. داستان زندگی ما فقط در صفحه خالی زندگی خودمان نوشته شده است، ذخیره خرد ما فقط در حقیقت عمیق تجربه خودمان یافت می‌شود.

رمان مشهور زندگی واقعی سیاستین نایت که اولین اثر انگلیسی‌زبان ولادیمیر ناباکوف نویسنده شهیر روس است، با ویراست جدید توسط انتشارات نیلا تجدید چاپ شد. این رمان که توسط امید نیک‌فرجام ترجمه شده، همراه با تحلیلی از مایکل هـ . بِنگَل منتشر شده است که دریچه‌ای مفید و روشنگر برای درک بهتر این اثر چندلایه، پیچیده و جذاب است.

بالش من در شب به من خیره می شودخالی مثل سنگ قبر؛هرگز گمان نبردم که چنین تلخ باشدتنها بودنو نه گفتن به آرامیدن در...

برخی از منتقدین معتقدند که سبک وی در نقاشی به پیروی از مکتب فراواقع‌گرایی (سورئالیسم) است.اما خود او و تعدادی از متخصصان بر این عقیده اند که درودی،سبک خاص خودش را دارد. مناظر غالب در آثار درودی بیشتر حاشیه کویر و گلهایی‌ست خاص با دیوارهایی شیشه‌ای و افق که به آثار وی فضایی خاص و عمیق بخشیده‌است.

زبانشناسی تاریخی نشان می‏دهد که زبان می‏تواند دچار تحول شود و این تحول بیش از همه در واژگان اتفاق می‏افتد. تغییرات اجتماعی-سیاسی عمده‏ای چون انقلاب، جنگ و … از عوامل این تحول هستند. این مقاله در جستجوی تحول معنایی صرفاً یک واژه است: مطرب. این واژه به دلیل پیوندی که میان موسیقی و نمایش ایجاد می‏کند نقشِ مهمی در بررسی‏ های تاریخی این دو حوزه ایفا می‏کند. گرچه روشن است که هیچ زمان قطعی برای تحولِ معنای یک واژه وجود ندارد اما سیر آن قابل بررسی است. در مورد این واژۀ به‌خصوص نیز دوره‏ های مؤثر تاریخی و اوضاعِ فرهنگی موردِ بررسی قرار گرفته است. بررسی این تغییر و تحول، می‏تواند موجب توجه مجدد به ارزش‏های موجود در این خرده‏ فرهنگ و بازیابی آن ارزش‏ها و ایجاد شرایط استفاده از امکانات بالقوۀ آن شود.

آلبوم Backxwash شامل کارهای خلاقی بر اساس آثاری از گروه هایی چون لد زپلین و بلک سبت ساخته شده است. از نکات جالب توجه این آلبوم یک تراک آن است که از فیلم «کله‌پاک‌کن» ساخته معروفِ سوررئالِ دیوید لینچ الهام گرفته است.